Dzień 23 września 1939 roku. Zastępca dowódcy 110. pułku ułanów, major Dobrzański (Ryszard Filipski), nie zgadza się z decyzją o rozwiązaniu oddziału w obliczu rzekomo nieuchronnej klęski. Przejmuje zwierzchnictwo nad jednostką i wraz ze 180 podwładnymi rusza na pomoc walczącej stolicy. Decyzja o ogłoszeniu kapitulacji Warszawy zastaje go w szlacheckim dworku. Mimo to major nie składa broni. Podejmuje decyzję o przeprawie przez Węgry do Francji. Ślubuje też, że nie zdejmie munduru aż do nadejścia alianckiej odsieczy. W Bodzentynie major ogłasza decyzję o pozostaniu w kraju. Organizuje ochotniczy Oddział Wydzielony Wojska Polskiego i rozpoczyna walkę partyzancką. Dobrzański przyjmuje pseudonim "Hubal". Również jego podwładni przybierają konspiracyjne imiona. Jego zastępcą zostaje rotmistrz Stanisław Sołtykiewicz (Emil Karewicz). Dowództwo Związku Walki Zbrojnej nie akceptuje poczynań "Hubala" i nakazuje rozwiązanie oddziału. Rozgoryczony major z garstką oddanych żołnierzy kontynuuje walkę z Niemcami pacyfikującymi wsie, terroryzującymi i mordującymi ludność cywilną. U jego boku walczą m.in. kapitan Maciej Kalenkiewicz pseudonim "Kotwicz" (Tadeusz Janczar) i Marianna Cel pseudonim "Tereska" (Małgorzata Potocka). Wiosną 1940 roku, otoczony przez przeważające siły wroga, "Hubal" ginie w niemieckiej zasadzce. Zrealizowany z dużą dbałością o historyczne realia film wojenny, poświęcony ostatnim dziewięciu miesiącom życia słynnego żołnierza, nazywanego przez Niemców "Szalonym majorem". Za rolę "Tereski" Małgorzata Potocka otrzymała Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego w 1976 roku.